W relacji z wyprawy najciekawszy był moment: Mallory zostawił tego ranka także flary magnezowe, przydatne do sygnalizacji w razie kłopotów i jest to kolejny kontrast z obecną wyprawą, której postępy na bieżąco odnotowywane są w internecie. Teraz wspinacze mają laptopy, telefony satelitarne i kontakt radiowy z bazą, ale w roku 1924 tamta dwójka zdana była tylko na własne siły. Wtedy geolog Noel Odell dostrzegł dwa czarne punkty poruszające się pod górę, aż „cały ten fascynujący obraz znikł, spowity chmurą” (jak pisał w relacji dla „Timesa”). Komunikacja ograniczała się do rozkładania koców w umówiony wcześniej sposób, by sygnalizować problem, i nie było oczywiście nikogo, kto przyniósłby Mallory’emu jego ulubione foie gras, kiedy zapasy się wyczerpały.