





Trzeciego kwietnia 1856 r. piorun przyczynił się do śmierci 4 tysięcy ludzi na greckiej wyspie Rodos. To najbardziej tragiczna katastrofa spowodowana wyładowaniem elektrycznym.
W połowie XIX wieku Rodos pozostawał pod władaniem Turków osmańskich, wykorzystujących liczący pięćset lat Pałac Wielkich Mistrzów wraz z przyległym kościołem świętego Jana jako ogromny skład amunicji. Jednocześnie mieszkali i przebywali tam ludzie. Gdy do wyspy zaczęła się zbliżać potężna burza, próbowano ją odgonić biciem dzwonów. Nie udało się. Jeden z piorunów uderzył tak nieszczęśliwie, że spowodował pożar na terenie Pałacu. Eksplodowały pierwsze materiały wybuchowe, pociągając za sobą reakcję łańcuchową. Wybuch był tak przepotężny, że z większej części Pałacu została sterta gruzu. Wielka mogiła ludzi, których nie uratowały modlitwy ani huk dzwonów.
W 1911 r. Rodos zostało włączone do terytorium Włoch. Dopiero w latach 30-tych Benito Mussolini kazał odbudować Pałac Wielkich Mistrzów, w zmienionej jednak formie. Budowla stała się popularną atrakcją turystyczną na Rodos (na zdjęciu). I choć wśród kolorowych straganów i odnowionych kamienic nie ma już śladów starej tragedii, kilka tysięcy Greków zamieszkujących obecnie stare miasto na tej wyspie nosi ciągle jeszcze pamięć o diabelskim piorunie.
Źródło grafiki: pixabay.com
W Boliwii znajdują się najstarsze budowle megalityczne datowane na 17 tys. lat p.n.e., ale mogą liczyć nawet setki tysięcy lat (Poznański). Bloki granitu ważące setki ton przycięte są z wielką precyzją, z kątami prostymi zachodzącymi na siebie i szlifem na powierzchni jakby używano lasery. Posiadają idealnie proste krawędzie i równiuteńko rozmieszczone otwory. Budowle znajdują się nawet na wysokości 4 tys. m. n.p.m., gdzie już nie rosną drzewa, które mogłyby służyć do budowy ramp dla przesuwania tak wielkich i ciężkich bloków. W murach świątyni Tiahuanaco znajdują się rzeźbione głowy przedstawiające nie tylko mieszkańców Ameryki Pd., lecz WSZYSTKIE rasy ludzkie naszej planety, a stela pośrodku dziedzińca – Wirakoczę wyglądem wyraźnie odbiegającego od rasy indiańskiej (posiada wąsy, brodę, których Indianom brak) i raczej przedstawia Sumera z dorzecza Eufratu i Tygrysa.
Jeśli się mieszka na beczce prochu…