




Nie na papirusie ani na kamiennych tabliczkach, lecz na litej skale – tak powstawała pierwsza sztuka na Ziemi. Pionierzy wśród artystów działali na Antypodach.
Określenie wieku przykładów sztuki naskalnej stwarza bardzo poważne problemy. Istnieją w Australii miejsca jak Early Man Shelter w Queensland, gdzie ryty skalne pokryte były warstwami pochodzącymi sprzed 13 000 lat. Wniosek z tego, że ryty są starsze. Co więcej, w najniższych warstwach najstarszych stanowisk archeologicznych w Australii, mających 50 tysięcy i więcej lat, znaleziono ślady ochry. W przypadku niektórych badania wykazały, że barwnika tego używano w formie kredek. Nowe, naukowe metody określenia wieku znalezisk pozwalają na zmianę obecnego stanu rzeczy. Na przykład można określić wiek bardzo niewielkich próbek materiału organicznego. Archeolodzy określili wiek drobnej próbki barwnika z domieszką ludzkiej krwi służącej jako substancja wiążąca na około 10 700 lat, a substancję służącą prawdopodobnie jako czerwony barwnik z kryjówki skalnej Sandy Creek 2 w Queensland na 24 600 lat.
Inną metodą określania wieku posłużono się przy badaniu wykopalisk w południowej Australii. Badano warstwę pokrywającą ryty skalne w stylu „Panaramitee”, które w opinii naukowców są bardzo stare. Nierzadko warstwa ta zawiera uwięzione szczątki organiczne mikroskopijnych rozmiarów, których wiek można określić za pomocą spektrometrii masy w akceleratorze. Jest to zaawansowana metoda węgla radioaktywnego. Pozwala na określenie minimalnego wieku cząstek znajdujących się wewnątrz tej warstwy. Wiek najstarszych zbadanych tą metodą rytów naskalnych w południowej Australii to ponad 40,000 lat, co oznacza, że jest to najstarszy znany przykład sztuki naskalnej na świecie!
Niektóre regiony Australii są szczególnie bogate jeśli chodzi o sztukę naskalną. Najbardziej znanym jest Arnhem słynne ze złożonych, efektownych postaci przypominających zdjęcia rentgenowskie (na zdjęciu). Istnieje również starsza tradycja postaci Mimi ukazująca w szczegółach obrazy z życia człowieka pierwotnego. Powszechne w Australii są malowidła przedstawiające ręce, a także dłonie, stopy oraz postaci zwierząt.
Inwazja Europejczyków i podbój aborygenów oznaczał koniec sztuki naskalnej. Wiele z bezcennych historycznie miejsc zostało zdewastowanych. Cały czas jednak Australia pozostaje kontynentem o najdłuższej na świecie tradycji artystycznej. Wielokrotnie dłuższej od tradycji europejskiej czy egipskiej.
Źródło grafiki: survivalinternational.org
Zajrzyj do Sakkary w Egipcie. Jest tam kompleks świątynny mający około dwadzieścia sześć sarkofagów, które są precyzyjnie wykonane z marmuru. Być może nic w tym nadzwyczajnego ale problem rodzi się wtedy gdy zaczniemy myśleć po co i dlaczego ktoś miał by je tam umieszczać zwłaszcza gdy obecnie wszystkie są puste. Ich wielkość z góry mówi o tym, że nie były one przeznaczone dla ludzi. Ich długość jest ponad pięciometrowa a wysokość ponad trzy metrowa. Aby podnieść pokrywę jednego z nich, brak nam we współczesnych czasach narzędzi i technologii aby to uczynić. Ktoś jednak wszystkie je otworzył. Po co?
Niezbyt wierne były te pierwsze obrazy. Współczesne trzylatki potrafią lepiej oddać otaczającą je rzeczywistość. To dość zastanawiające.
Malowidła ukazują najczęściej symboliczne powiązania pomiędzy istotami, utożsamianymi z figurami przodków a cechami środowiska naturalnego wokół. Postrzegane są bowiem jako odwzorowania działalności przodków, którzy wykreowali ów kulturowy krajobraz w przeszłości. Dlatego też, niektóre z nich można czytać jak swego rodzaju mapy klanowych terytoriów.
Na mój gust zaskakujące jest, że oni w ogóle nie odtwarzali przyrody.
//Australia pozostaje kontynentem o najdłuższej na świecie tradycji artystycznej. //
Chyba jednak Indie i nawet Europa jest kolebką sztuki