Strachy w eterze

W tym samym 1954 roku, w którym zamordowano EC Comics, stacja KABC zaczęła nadawać nowy wieczorny program, który zaprezentował publiczności Vampirię.

Stanęła przed kamerą i spokojnie powiedziała po prostu: „Dobry wieczór państwu. Nazywam się Vampiria”. Jej pierwsze pojawienie się na ekranie autor David J. Skal opisywał w następujących słowach: „Wyłoniła się sylwetka istoty podobnej do osy. Czyżby to mogła być kobieta? Niebywale wąska talia, przypominająca sztylet szyja, a do tego łachmaniasta czarna suknia z jedwabiu. Postać przemknęła obok stojącego na podłodze kandelabru, ze spojrzeniem utkwionym w kamerze niczym kobra szukająca swojej ofiary”.

Była Finką i w rzeczywistości nazywała się Maila Nurmi (na zdjęciu). Legendą obrósł sposób, w jaki ta siostrzenica słynnego fińskiego biegacza Paavo Nurmiego sięgnęła po sławę. Otóż pewnego razu pojawiła się na dorocznym hollywoodzkim balu Caribe Masquerade, gdzie przebrała się za kobietę-upiora o imieniu Morticia z popularnych w latach 30-tych komiksów Charlesa Addamsa. Została królową balu i jak na widmo przystało, zniknęła. Producent z KABC szukał jej przez pięć miesięcy i gdy wreszcie udało się ją wytropić, zgodziła się zostać główną gwiazdą telewizyjnego show. Po tym jak trafiła do hollywoodzkiej śmietanki, zaczęto ją widywać między innymi z Jamesem Deanem i Marlonem Brando. Zwłaszcza z tym pierwszym łączyło ją coś więcej niż tylko zauroczenie. Choć Dean w jednym z wywiadów publicznie przyznał, że „nie romansuje z postaciami z komiksu”, Nurmi — jak chcą jej wielbiciele — kochała się w nim aż do jego tragicznej śmierci. Jej kariera zgasła już jednak pod koniec lat 50-tych i jeszcze do niedawna otoczona obłokiem tajemnicy, Vampiria zgodziła się nawet wystąpić w tak degradującym przedsięwzięciu jak Plan 9 z kosmosu w reżyserii Edwarda Wooda. Przez wiele kolejnych lat nie była związana z aktorstwem. Zmarła w 2006 r.

W Vampiria Show prezentowane były kilkudziesięciominutowe opowiastki grozy. Mniejsza o nie same — dziś już mało kto pamięta, o co w nich chodziło i czy miały jakiekolwiek wartości artystyczne. Liczyła się głównie Vampiria: jej poczucie humoru, inteligencja, wydatny biust i otaczająca ją aura mistycyzmu. I choć jej rola ograniczała się do zapowiadania kolejnych filmów, stała się prawdziwą gwiazdą. Była jedną z pierwszych gwiazd w historii showbiznesu, która zatarła granice pomiędzy wizerunkiem scenicznym a tym z normalnego życia: na co dzień paradowała w takich samych strojach jak podczas Vampiria Show, pokazując się w większości restauracji Hollywoodu i robiąc odpowiednio dużo szumu. Jej fenomen był dość krótkotrwały, gdyż po niecałym roku KABC przerwało emitowanie programu i Nurmi przeniosła się do innej stacji, gdzie straciła sporo ze swojej popularności. Stworzyła jednak wizerunek „gospodarza horrorowego show”, powielany potem w kolejnych serialach telewizyjnych.

W 1956 roku CBS zaczęła nadawać Alfred Hitchcock przedstawia, w którym stary mistrz thrillera zapowiadał jakąś historyjkę detektywistyczno-horrorową. Czasem więcej było w niej motywów rodem z Sherlocka Holmesa, ale zdarzały się odcinki takie jak Specjalność firmy, w których zwyciężała przynależna do horroru makabra. Oto bowiem widzowie oglądali opowieść o ekskluzywnym klubie smakoszy, którego członkowie degustują mięso bynajmniej nie pochodzące ze sklepu ani leśnego polowania. W tej historyjce mieliśmy do czynienia z najzwyklejszym kanibalizmem, ale zdarzały się odcinki Alfred Hitchcock przedstawia, w których pojawiały się motywy nadprzyrodzone.

Źródło grafiki: Google